सोमवार, २ नोव्हेंबर, २००९

मोका!

घड्याळात बघितलं तर १०:३० होऊन गेले होते...

"आज नक्की ९:३० ला घरी पोचतो!!" म्हणलो होतो बाताला.
साला परत कायतर डायलॉग मारणार....

अचानक सर्वत्र "ओत्सुकारे सामा देस........" चा गजर झाला...
वर बघत मीही म्हटलं, "ओत्सुकारे सामा देस... "

एका हिरोचं काम आवरलं होतं, तो घरी चालला होता...

गेला खरा पण दोनच मिन्टात परत हजर झाला..

अत्यन्त करुण चेहेरा करून म्हणाला: -
"सभ्य स्त्रीपुरूषहो, बाहेर लय पाउस पडतोय...""छत्र्या आणल्यात नव्हे सर्वांनी?"

लगेच सर्वांनी छत्र्या चाचपल्या...

"कोणाला हवी असेल, तर माझी ती गुलाबी छत्री घेउन जा... लाजू नका.."
"उद्या आणुन द्या म्हणजे झालं..."

चला तर मग, बोला... " ओत्सुकारेसामा देस....."
" ओत्सुकारेसामा देस....." च्या जयघोषात तो चालता झाला..


मला एकदम दुपारचा प्रसंग आठवला...
लय थंडी पडली होती...
हलकासा शिडकावाही झाला होता..

"जेवायला बाहेर जाउया, आलोच मीटिंग संपवून" म्हणून सीनियरनं सांगितलं होतं आणि मी पण विश्वास ठेवला होता..
हिरो आलाच नाही १०-१५ मिनिटं.. लय थंडी ... लय थंडी ...स्वेटर पण नाहीए... लवकर निघायला हवं...


"साला, वर्क का नाही होऊ राहिलं हे? मगाशी तर झालं होतं की??"
अचानक लक्ष परत कामात गेलं...

तेवढ्यात डी.डी.चा मेसेज आला...
"सामुई स्स..." (लय थंडी!!)
रिप्लाय करायचा होता...
काम संपवून करू....

...फायनली फन्क्शनॅलिटी वर्क झाली आणि मी कूच! केलं..

आयफोनवर गाणी चालू केली..... १० मिनिटं लागतीलंच पोहोचायला...
"नजरे मिलाना, नजरे चुराना...
कहिपे निगाहें, कहिपे निशाना..." चालु झालं....
आपलं आवडतं गाणं!

" हिरोइन चान्गली असली की गाणं हिट्ट होतं..
"नमस्ते लंडन" ची सगळी गाणी घ्या! .. "
(इति: प. पु. बाता)

मस्त थंडी होती...
पाउस पडून गेला होता, वारा सुटला होता...
पण मस्त वाटत होतं..
एकदम "रोमांचिककू" वातावरण निर्माण झालं होतं...

मी न चुकता "टोक्यो स्टेशन"च्या दिशेला वळलो...
"स्ता-बा-!!!"
सुट्टीच्या आदल्या दिवशी, मस्त पैकी "स्टारबक्स छाप कैफे मोका!" ठरलेला असतो...

एकूण काय? खुशीत स्टारबक्स मधे गेलो...
"स्ता-बा-" मला फार आवडतं..
थोडासा डीम लाईट असतो...
मंद आवाजात इंग्लिश गाणी लावलेली असतात..
सजावटही एकदम बेष्ट!
मस्त वाटतं....

कितीही वेळ बसलं तरी उठवत नाहीत....
म्हणजे, आपल्याला कोणीही येऊन उठवत नाही...
त्यामुळं लोकं काहीतरी वाचत बसलेली असतात..
खरंतर नीट दिसत नाही संध्याकाळी...
चेहेरा पण नीट दिसत नाही....

एनीवे.. आपल्याला "पिण्याशी" मतलब आहे!

"वन कॅफे लाते. टेक आउट प्लीझ.." तिथे लावलेल्या एका नव्या बोर्डाकडे न्याहाळत मी म्हटलं...
"प्लीज ब्रिंग माय कप" असं त्यावर लिहिलं होतं...

बरोबर! "Please bring your own cup and get a discount of 50 Yen!"

जपानी लोकांचं इंग्रजी, जगभर प्रसिद्ध आहे.
पण त्याचा पुरावा घ्यावा म्हणून लगेच फोटो काढला..
तर मागे असलेल्या हिरोला राग आला बहुतेक, मी नक्की कसला फोटो काढतोय बघू लागला....




तेवढ्यात मला लक्षात आलं.. आयला.. मगाशी बोर्ड बघता बघता "मोका" राहिलाच...
"लाते" सांगून बसलो..

"एसक्युज मी... कॅन यु प्लीझ कॅन्सल द "लाते" अँड गेट मी अ मोका?
आय विल पे द डिफरन्स..." "अँड..."
अँड.. मी पहातच राहिलो...


आयला... ही सुन्द्री कोण?
स्ता-बा-च्या "ब्लॅक अँड ग्रीन" यूनिफॉर्म मधे छान दिसत होती!
खांद्यावर रुळणारे केस असे चेहेरयावर आले होते...
डोक्यावर छान काळी कॅप!
वाह!पण एक सेकन्दच!
गोड आवाजात "प्रीज वेत सा-..."
म्हणून ती लगेच आत गेली....

"अरे? पण मगाशी तर सगळे माणूस लोक होते आत?
ही कोण?
आणि कुठून आली??
कधी आली?
आणि आत का गेली?

मनाच्या सागरात कितीतरी प्रश्नरूपी वादळं उठली!!

तेवढ्यात तिनं पडद्याआडून डोकावून पाहिलं...
त्यांच्यातला एक माणुस बाहेर आला...
त्याने मला इंग्रीश मधे "वात्तो उद् यु राइक तू हाव सा-??" वगैरे वगैरे विचारलं..

"मोका" महाग होता "लाते" पेक्षा..
त्यामुळे "मी एक्स्ट्रा पैसे देतो.." म्हटलो..

तेवढ्यात ती सुन्द्री परत कायतर बोलली...
आणि परत आत गेली...

तो माणुस मला हसत म्हणाला, "यु दोन्तो नि-द तू पे- सा-..."
तीही हसली पडद्यामागून...
"एन्जॉ-य यूआ मोका!" तो म्हणाला...

आयला.. चेहेरा बघायचा मोकाच देऊ नाही राहिली ही सुन्द्री...
"एन्जॉ-य मोका काय डोंबल???"

दुकान बंद होत आलं होतं... म्हणून का डिसकाउंट??
का "सुन्द्री कनेक्शन??"

एकूण मिळून फक्त ४ किंवा ५ सेकंद!! पण कसली मज्जा!

"नजरे मिलाना... नजरे चुराना...." अजुन तेच गाणं चालू होतं...
रिपीट मोडवर गेला होता वाटतं आय पॉड...
पण आयला..
इथं पण हेच गाणं चालू होतं..

दोन मिन्टात "सा-..." अशी गोड हाक ऐकू आली...
सुन्द्री चा आवाज..
लगेच ओळखला....
तीच मोका घेऊन आली होती....

"अरे वा! मुलीला "मोका" बनवता येतो? वा वा.... "

"अहो.. परवा हिच्या भावाची मुंज होती...२०० जणांचा मोका हिनच बनवला...
तशी तयारीची आहे... सवय आहे तिला....
पुढच्या वेळी आलात ना, की जरा आधी सांगून या.. "रम डीप्ड ब्राउनीज" तर इतक्या छान बनवते... "

तर "मोका" आला होता....
काउन्टर जवळ चांगला मोठा दिवा होता...
प्रकाशात सुन्द्री ला आता एकदा नीट पाहून, "आरिगातो..." तरी म्हणावं असा विचार डोक्यात आला..

मनातल्या मनात हसत मी तिने दिलेला मोका हाती घेतला...
आणि जाता जाता "बाय बाय" म्हणावं म्हणून तिच्याकडे बघितलं..

बघितलं....
आणि डोक्यावर हात मारुन घेतला...
आगा या या या या....

सुन्द्री कुठची? "सुंदरडं" होतं....
आगा या या या या....

"मोका" कसला?
"नजरें मिलाना नजरे चुराना"??

हे म्हणजे "कहींपे निगहे कहींपे निशाना" च की....

आगा या या या या....


२ टिप्पण्या:

सिद्धार्थ म्हणाले...

हा हा!!! काय राव, पोपट झाला तर. सत्य कळल्यावर तुमची काय अवस्था झाली ह्याची कल्पना करून पाहिली. मनातल्या मनात आलेला मोका हातातून निसाटला... पुढच्या वेळी जरा सांभाळूनच...

Maithili म्हणाले...

He...he...
Pudhalya weli kharech japoon bare kaa....... :D