सोमवार, ५ मे, २००८

गोल्डन-वीक ट्रिप

"गोल्डन वीक ची काहीतरी भारी ट्रिप करुया... " , गोल्डन वीक च्या महीनाभर आधी सगळे जण म्हणंत होते...

"दोन दिवस राहिले...आता तरी ठरवा नाहीतर घरात बसायला लागेल..."

पटापट फोनाफोनी झाली...काही लोकांना अचानक काम आल्याने येणं जमलं नाही.
बाकी लोकांनी "ओके" केलं आणि "डन... ताकाओसान अर्थात माउन्ट ताकाओ " वर जायचं ठरलं !!!!!
"चार मे, मिदोरिनो ही" अर्थात (जपानमधल्या ) झाडांचा दिवस च्या शुभ-मुहुर्तावर गिर्यारोहण करायचं ठरलं..


१." सकाळी ०७:१५ ला ताकाओसानगुचीला पोहोचुन ताकाओसान-आरोहण चालू करायचं"
२. "उतरून येउन १२:३० ला शिन्जुकू मधे भारतीय जेवण"
३. "संध्याकाळी मिझुए - देशपांडे स्पा वर लौजिंग बोर्डिंग.. "
- असा ३ कलमी फक्कड़ पिलान-A बनवण्यात आला...

सकाळी आठची ताकाओसानची गाड़ी पकडली... साडेनऊला ताकाओसानला पोहोचलो आणि अर्थातच

पिलान-A रद्द झाला...

नवीन (पिलान-B) असा होता:

१. "पोचलो की" ताकाओसान-आरोहण चालू करायचं

२. "टोकियोला पोचलो की" मिझुए - देशपांडे स्पा वर लौजिंग बोर्डिंग

भाग एक:- "ताकाओसान-आरोहण"

भाग एक साठी कृपया वाट पहा, अर्थात (क्रमशः)

भाग दोन:- "मिझुए - देशपांडे स्पा वर लौजिंग बोर्डिंग"

जेवण झालं आणि सगळे स्पा कडे निघालो. ""कुठे जायचं??" याबद्दल बरेच प्रस्ताव, प्रवाह असताना देशपांडे (काकुं)कडून खालीलप्रमाणे प्रस्ताव आला होता..आमंत्रणच होतं म्हणा...

"गिर्यारोहण झालं की एक दिवस मिज़ुए देशपांडे स्पा वर एक वेळचं रिज़र्वेशन अव्हेलेबल आहे..

फेसिलिटीस अवेलबल: लोजिंग बोरडिंग, ब्रेकफास्ट, ..., उनो!(कंपल्सरी) इत्यादी..

बरोबर त्यांची मुलं!! वय वर्षं २ आणि ७.

आमची फारशी ओळख नसताना मी श्री. मिलिंद तथा गा.दु. ला त्यांच्याबद्दल विचारल्यावर, "अरे, ते बेस्ट कपल आहे" आणि त्यांची मूलं?? आई-शप्पथ!!! जबरदस्त!!! त्यांच्याशी ओळख झाल्यावर पटलं, " मिलवा चं म्हणणं खरं होतं.. "सोला आने सच!!!" "बेस्ट फॅमिली च म्हणावं लागेल.."

त्यांच्या घरी पोचलो आणि "पहिला चहा" झाला... "काय करायचं जेवायला?" "आत्ताच दुपारचं जेवण झाल्या" मुळे आणि ते "लय हेवी" झाल्यामुळे "साधी खिचडी" करावी असा प्रस्ताव आला आणि यथावकाश त्यावर शिक्कामोर्तबही झालं.. पुरूष वर्ग "पोलिटीक्स, क्रिकेट" इत्यादी "महत्त्वाच्या" गप्पा मारण्यात गुंतला आणि स्त्रीवर्ग स्वैपाकात ...

मिश्टर सिड(वय वर्षं २) आणि त्यांच्या ज्येष्ठ भगिनी, मिस शेंडी ( वय वर्षं ७) यांनी हे सगळं चालू असताना आपापल्या अनुक्रमे कळा कला दाखवल्या...

मिस शेंडी यांनी "ताकाओसानचे" चित्र काढले.. "दो. रे. मी. ♪♪♪♪" अर्थात जपानी "सारेगामा" वाजवुन

दाखवलं. श्री सिड यांनी खुर्चीवरून पडून दाखवलं... थोडं रडून दाखवलं...

अर्थात, मिश्टर सिडच्या अंगात नुसत्याच कळा नसून तितक्याच कलाही आहेत हे त्याने गायलेल्या "कोई-नोबोरी ♪" इत्यादी इत्यादी जपानी गाण्यांमधुन सिद्ध झालं...

थोड्याच वेळात वाढायला घेतलं गेलं, आणि खिचडी, पापड, तळलेली मिरची, दही-बुंदी, चटणी आणि संत्री(!) असा मेनु पुढे आला! अत्यंत चविष्ट असं जेवण झाल्यावर "गुलाबजाम" पुढे आले.. "आता काही झोप लागत नाही लवकर..." असा विचार चालू असताना मग "पत्ते" बाहेर आले. "UNO(उनो)" नावाचा एक वेगळा पत्त्यांचा कॅट होता. अधूनमधून खाणं-पिणं चालूच होतं..पत्ते खेळत खेळत किती वेळ गेला कळलंच नाही. UNOचा खेळ हा इतका भारी आहे, की आपण तो तासनतास खेळू शकतो.

बाकी खेळताना गप्पा, गाणी, चीडवणं अगदी जोरात चालू होतं..

मला लहानपणीची आठवण झाली.. आम्ही सातारला असताना तसंच सुट्टीमधे तिथं गेलं की आत्त्याच्या घरी ५-५ , ६-६ तास हा खेळ खेळायचो .. मधे मधे अर्थातच आई - आत्त्या- काकू "खायला" आणून द्यायच्या.. त्यांना कधी सांगायला लागायचं नाही.. खाणं हे अगदी वेळेवर, भरपूर आणि आवडीचं पुरवलं जायचं... असा "UNOचा गेम" होता..

आता मोठं झाल्यापासून भावाबाहिणिंबरोबरची ती मोठी सुट्टी तर नाहीच, पण सगळ्यांना

एकदम सुट्टी नसल्यामुळे पत्ते खेळणंच कमी झालं असताना अचानक जपानमधे हा UNOचा गेम

फार छान वाटला....


सकाळी उठालो तेव्हा ९:३० झाले होते. उठल्या-उठल्या चहा हजर झाला. परत तीच लहानपणची आठवण झाली.. मिस शेंडी यांनी परत UNOचा डाव मान्डण्याचा हट्ट केल्यामुळे त्यांच्याशी खेळून (आणि हारून) झालं तोवर "स्पेशल साबुदाणा खिचडी" आमची वाट पहात होती. दोन प्लेट खिचडी खाउन , तृप्त होवून

बाहेर पड़ता पड़ता, मिश्टर सिड यांनी "सगळे चालले" वर थोडं रडून दाखवलं... "देशपांडे स्पा" चे मालक मिझुए स्टेशनवर सोडायला आले. बरेच वर्षांनी इतकी भारी मजा आल्यामुळे, लहानपणीचं ते "ही सुट्टी सम्पुच नये" वालं फिलिंग येवुन घराबाहेर जायला पाय निघत नव्हता...

बाकी "स्पा" मधून बाहेर पडताना सहसा एक सर्विस बद्दलाचा "फीड बैक फॉर्म" असतो. घरगुती स्पा वर तो तेवढा नसल्यामुळे, ब्लॉगवर असा फीडबैक ...

शेवटी फक्त एवढंच : - धन्यवाद, पुढच्या सुट्टीमधे नक्की बोलवा!!!

२ टिप्पण्या:

यशोधरा म्हणाले...

लिहायची इष्टायल येकदम मस्त!!

Rainbow Traveller म्हणाले...

Picture perfect..........after these many days.....I could see the time spent there as it was......Kudos......!